niedziela, 6 maja 2012

Podzieliłam blogosferę, czyli gdzie jest tłok i jak budować swoją markę

Dziś "wylewam swoje żale" i jestem bardzo krytyczna. Jeśli nie masz ochoty na czytanie całej prawdy o blogosferze - naciśnij czerwony krzyżyk w prawym górnym rogu.


Blogi modowe wyrastają jak grzyby po deszczu, będąc skutkiem programów telewizyjnych, wywiadów z blogerkami w gazetach (ostatnio tekst o blogerkach zamieściło Elle) itp., bądź też będąc efektem długotrwałego obserwowania innych i chęci pokazania się i "dołożenia swoich pięciu groszy". Mój blog narodził się w ten drugi sposób, gdy blogerzy nie byli jeszcze tak częstymi gośćmi telewizji śniadaniowych.

Muszę się także wytłumaczyć, że nie chcę tutaj pozować na "fielkom blogerke" a jedynie podzielić się własnymi przemyśleniami na temat blogosfery, a dokładniej światka szafiarskiego. Blogi leżą w moim kręgu zainteresowań zarówno prywatnych, jak i naukowych. Jak niektórzy wiedzą, a niektórzy nie, zaznajamiam się z marketingiem i szczególnie fascynują mnie jego nowe obszary zastosowań, jakie daje nam technologia i Internet. Rozwój Web 2.0 to moja pożywka.

Myślicie sobie, że skoro znam się na marketingu, to pewnie najbardziej interesuje mnie reklama na blogach, a wcale tak nie jest. Sprzedaż powierzchni reklamowej pod bannerek to niewykorzystywanie potencjału bloga. Sprzedaż treści dzięki swojej osobie - to już coś. Trzeba jednak wybudować silną, konkurencyjną markę. Tak, każdy bloger ma swoją markę. Tych, którzy nie rozumieją, odsyłam do dowiedzenia się, czym jest personal branding.

Główną zaletą blogów jest nieograniczoność, niezależność i nietypowość. W ten sposób buduje się dobrą markę. Dobry bloger odstaje od reszty, odróżnia się. Gdyby jednak przyjrzeć się naszym blogerkom, to...

Zbudowałam mapę percepcji na podstawie mojego własnego, indywidualnego postrzegania blogosfery modowej. Podział jest, jak sądzę, bardzo intuicyjny i jasny. Mamy minimalistki i blogerki, które ubierają się bardziej we włoskim stylu, pełnym przepychu. Mamy street style, modę uliczną i codzienną, a na drugim końcu high fashion, ubrania od projektantów bądź z drogich sklepów. Jeżeli to już mamy jasne (tego, czym jest mapa percepcji tłumaczyć nie będę: domyślicie się albo poszukacie w google) to możemy dojść do najfajniejszej części zabawy.

Podzieliłam blogosferę. Według własnego widzimisię. Podział został dokonany po długiej obserwacji uczestniczącej i nie ma na celu obrazy jakichkolwiek osób, a jedynie unaocznienie sytuacji widzianej moimi oczami.




Ciekawie, co? Mapa percepcji ma na celu ukazanie miejsc zatłoczonych i miejsc, gdzie są szanse na wypromowanie się. W moich oczach, oba dolne segmenty związane z określeniem "street style" są już zatłoczone i zapchane na maksa. Napisałam kilka linijek wyżej, że dobry bloger się wyróżnia. Niestety takich jest coraz mniej. Najbardziej odstająca osoba w moim mniemaniu? Tamara z bloga Macademian Girl. Choć po tym tekście może przybyć jej trochę naśladowczyń, które nieudolnie będą chciały się repozycjonować w to miejsce. Niestety muszę je uprzedzić i dodać, że to bardzo trudny segment, balansujący na granicy kiczu.

Zatem kogo mamy?

Maffashionistki - to ich jest najwięcej. Buntowniczki z wyboru, chodzą w okularach lenonkach i potarganych ciuchach, noszą oversize'owe koszule i są jak Mary-Kate. Naśladują Maffashion, ale im to nie wychodzi.

Nudziary - prowadzą bloga modowego nie wiedzieć po co. Ubierają się przeciętnie i nie mają nic do przekazania. Nikt tu się nie wyróżnia. Brak marketingowych szans na wyjście z cienia (chyba, że się zmienią).

Tandeciary - wyglądają jakby jeszcze chwilę temu nosiły tipsy i chodziły na solarkę, zakładając różowe ciuszki. Blond włos i braki w inteligencji.

Wanna be - chcą być superblogerkami, proszą by je obserwować, są na maksa socializerkami. Zapominają, że poza siecią kontaktów trzeba mieć jeszcze kontent.

Gimnazjalistki - łączą w sobie wszystkie powyższe. Opisują dodatkowo swoje przeżycia szkolne i to, że muszą się uczyć matematyki.

Lumpeksiary - lumpeks to ich królestwo. Potrafią znaleźć perełki, ale czasem wmawiają sobie, że perełką jest rzecz absolutnie beznadziejna. Noszą za duże ciuchy. Są vintage.

Indywidualistki - odcinają się od reszty, są inteligentne i piszą długie teksty na blogach, których nikt nie czyta (pozdro). Rzucają żartami, których pozostałe koleżanki niestety nie rozumieją.

Performerki - ubierają się odważnie i ciekawie, ale tylko do zdjęć. Spotkane na ulicy wyglądają jak maffashionistki albo nudziary. Sztuka dla sztuki. Odcięte od rzeczywistości, rozbierają się przy -20.

Bogate fashionistki - córki premierów albo inne, wymieniające całą garderobę co sezon. Połowa ich ciuchów pochodzi z Zary. Są zawsze na czasie i nigdy nie pokazują się w tym samym dwa razy. Mało kreatywne. Ale za to światowe.

Trendsetterki - budzą zachwyt i podziw, ale mogą spotykać się z brakiem zrozumienia. Noszą sandały w marcu i futro w październiku. Fashionistki pełną gębą. Tworzą własne ciuchy i znają się osobiście z projektantami.


Jak tak śmiem? Ano śmiem. I zapraszam do dyskusji. Czy widzicie gdzieś szanse dla blogosfery? A może są jeszcze jakieś segmenty, których nie dostrzegam?

No i to, co mnie interesuje: czy blogerki intersują się w ogóle budowaniem własnej marki? Która z was zastanawia się nad tym, czy prowadzenie bloga jej pomoże, czy może zaszkodzi w karierze? A może studiujecie psychologię i uważacie prowadzenie bloga za łatwą pracę? Czy zastanawiacie się, gdzie na mojej mapie percepcji jest miejsce dla was?

38 komentarzy:

  1. Przeczytałam Twój artykuł z wielkim zaciekawieniem, ponieważ zauważyłam, że wraz ze wzrostem popularności bloggerek, modne stało się być ich krytykowanie, czasami bezpodstawnie. Częściowo zgadzam się z Tobą, a częściowo nie. Dlaczego osoby ubierające się dobrze, ale normalnie nie mogą zakładać blogów? Czasami wręcz z chęcią zaglądam na takie blogi, gdyż są one miłą odmianą od tych wszystkich dziwacznie poprzebieranych bloggerek, które, mam wrażenie, ubierają się tak tylko do zdjęć, po czym wskakują w dżinsy i trampki. Najbardziej martwi mnie jednak zjawisko zakładania blogów po to, by dostawać prezenty od różnych firm. Zdarza mi się przez przypadek wchodzić na różne fora internetowe, np. na modnejpolce. I co widzę? Dziewczyny, które mają dwie, trzy notki na blogu, pytają i radzą się nawzajem, jak wyłudzić (bo to właśnie jest wyłudzanie moim zdaniem) prezenty od sklepów internetowych. To chore, błędne koło. Bo dopóki te sklepy będą wysyłać tym dziewczynkom darmowe ciuszki, będą powstawały nowe blogi nastawione tylko i wyłącznie na konsumpcję, które zaśmiecać będą blogsferę. Sama zapewne wiesz, że wśród tych kilkunastu tysięcy blogów, jakie powstały przez kilka ostatnich lat, trudno jest znaleźć coś naprawdę wartościowego ;/ Jak dla mnie to jest największy problem. Bo, moim zdaniem, o stylu danej bloggerki, czy jest nudny, czy może jest kopią kogoś innego, czy przekombinowany, tandetny, czy nie, niech zdecydują czytelnicy :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Mój tekst nie miał być w założeniu krytyką, a podziałem ukazującym, jak wygląda nasza blogosfera. Proszę, nie myl segmentu nazwanego przeze mnie "nudziary" od prawdziwych minimalistek :) Natomiast poprzebierane blogerki to w moim zestawieniu "performerki" i przyznam, że choć może prezentują ciekawe zestawy, to brak im wiarygodności.

      Odkąd wypłynęło na wierzch, ile zarabiają najlepsi blogerzy, każdy chce prowadzić bloga. Skoro blogerka X dostaje prezenty od firm, a przecież tylko robi sobie zdjęcia w ich produktach, to ja też mogę robić to samo. Tak myślą początkujące blogerki, ale takie blogi nie mają szans na przetrwanie.

      Osobiście jestem zdania, że to firmy powinny wychodzić z inicjatywą do blogerów. Bloger musi być maksymalnie dopasowany do wizerunku firmy. Lepiej mieć jednego, dobrego blogera reklamującego produkty firmy ABC niż setki dziewcząt, które powstawiają u siebie bannerki i jeszcze będą prosić się o klikanie w nie.

      I jeszcze co do stylu - mój podział na segmenty nie wyróżnia w większości konkretnych blogerek. Te zaznaczone na mapie uważam za bardzo dobre i nie sądzę, by takie kwalifikowanie im zaszkodziło. Dobrze jest być jednoznacznym, a one takie są. Natomiast nazywanie i określanie segmentów absolutnie nie jest obraźliwe - dokładnie w taki sam sposób działają firmy, tylko nie mamy świadomości tego, że zaliczają nas np. do segmentu o wdzięcznej nazwie "kury domowe" albo "wiejskie mamuśki" ;) Pozdrawiam!

      Usuń
  2. A do mnie i do mojego bloga nie pasuje żaden opis. Całe szczęście. Powiem, ze bardzo interesujący wpis! Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
  3. Ja lubię przeglądać wszystkie blogi, każdy ma jakiś potencjał i każdy chce jakoś zaistnieć - to już mamy w naturze, mało kto lubi być "w cieniu"... :) Osobiście uwielbiam zarówno Macademian Girl jak i Maffashion czy Alicepoint. Różnorodność przede wszystkim~! <3 Mimo tego uważam, że podział całkiem trafny i to już się robi trochę nudne. Bloggerki powinny zaskakiwać, a nie powielać i wpisywać się w schematy.

    OdpowiedzUsuń
  4. Mam 14 lat. Psychologiem nie jestem. Specem od marketingu też nie. Bloga szafiarskiego nie prowadzę bo po co? Żeby stać się kolejną "performerką", "nudziarą" lub (jakkolwiek absurdalnie brzmi to z ust osoby w moim wieku) "gimnazjalistką"? Mimo to lubię śledzić poczynania szafiarek w blogosferze. Pooglądać sobie stylizacje, podejrzeć, podpatrzyć, w niektórych przypadkach nawet coś mądrego przeczytać. Niestety ostatnio perełek widzę coraz mniej. Wszystkie dziewczęta jak na hura przywdziewają wcześniej wspomniane lennonki (Johnie wiesz, że Cie uwielbiam!), lity (chyba tak to się nazywa...) i wygrzebane bóg wie skąd vintage ciuszki. Nie mam nic przeciwko takim osobom, ale litości! To już stało się nudne. Uporczywie szukam blogów, na których ktoś oprócz tekstu pt."o matko i córko, jest gorąco, a miało być zimno dlatego pozuję w futrze(tak naprawdę nic lepszego nie mogłam wykombinować, nie ważne, że mamy lipiec.)" lub zwykłego:"a bluzkę kupiłam tu, torebkę tu, a buty to tam". Chciałabym żeby szafiarka mnie zainspirowała. Bo wychodzę z założenia, że prawdziwą szafiarką jest się wtedy, kiedy się inspiruje. Nie mam na myśli naśladowania. Czy po gwiezdnych wojnach nikt nie wyciągnął wniosków? Armia klonów nie jest dobrym rozwiązaniem. Mimo to proponuję umieścić na wykresie grupę "inspirujących" najlepiej na samym środku. W centrum. Bo to one napędzają ten cały blogerowy szał.
    Odnośnie "dziewcząt oczekujących na prezent": Nie rozumiem ich i chyba nigdy nie zrozumiem. Walę głową w klawiaturę, kiedy proszą mnie o klikanie w banery i na forach pytają jak nawiązać współpracę z firmom. Szczerze mówiąc nie szanuję takich blogerów. Może to przez brak zrozumienia? Nie wiem. Nie jestem do końca pewna czego one szukają w blogosferze. Jeśli oczekują "sponsoringu" (matko, jakie poważne słowo) to nie wiem czy jest to najlepszy pomysł. W zamyśle blog miał być miejscem do wyrażania własnych myśli, dzielenia się czymś co dla naszych czytelników i odbiorców ma wartość. Może ja jestem jakaś cholernie wybredna, ale nie wiem czy mam się jarać tym, że dziewczyna z drugiego końca Polski pije Frugo skora sama mogę je wypić w każdej chwili, a jakaś spektakularna sprawa to to nie jest. No cóż. Różni ludzie są na tym świecie , a jak widać 50 komentarzy pod postem z cyklu:"Nudzi mi się" coś musi znaczyć. Gdyby tak internet był bardziej wybredny...
    Dobra, muszę skończyć moje wyżalenia bo widzę, że biorąc wszystko na chłopski rozum (czytaj:brak doświadczenia bo wiek) za bardzo się rozpisuję. Pozdrawiam. Julia

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Podoba mi się tekst z armią klonów ;) Co do inspiratorek: można by je znaleźć w każdej ćwiartce i za takie uważam wymienione na mapie blogerki. Raczej ciężko powiedzieć, by inspiratorkami były blogerki znajdujące się gdzieś pośrodku wszystkiego. Obawiam się, że środek jest zgubny, bo bezpłciowy. Choć, jak niektórzy mówią... "złoty środek".

      Usuń
  5. Ja dodałabym jeszcze jedną grupę blogów. "śliczne buzie" które nie pokazują na swoich blogach nie ciekawego, a wszyscy zachwycają się ich urodą/włosami/nogami.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zgadzam się, ale ciężko umieścić je na mapie jeżeli za kryterium nie przyjmiemy stylu, na jaki się lansują. "Śliczne buzie" to wolne elektrony i znajdą się wszędzie.

      Usuń
  6. Bloga prowadzę od miesiąca i, prawdę mówiąc, w ciągu 9 notek zdążyłam już przejść przez etap DIY, szafiarstwa, lumpeksiarstwa, a nawet bloga kuchennego. Traktuję go z przymrużeniem oka, choć ktoś mógłby nazwać mój styl pisania dziecinnym.
    Moja pierwsza idea, stworzenie mapy miasta z najlepszymi ciuchbudami i outletami, powoli oddala się na rzecz opisów nowych, szczecińskich miejsc czy stylizacji na co dzień.
    Czy to źle?
    W dzisiejszych czasach najtrudniej pozyskać dobrą publikę, bo nie mówię tutaj o 'wannabe' czy 'gimnazjalistkach', które masowo dodają wszystkich do obserwowanych a później nigdy na te blogi nie wchodzą.
    Zastanawia mnie, że niektóre dziewczyny potrafią wybić się od tak, specjalnie nie zaprzątając sobie głowy detalami, a inne blogerki, choćby miały nie wiem jak dobrze sonstruowanego bloga, pozostają w cieniu.
    Co robimy nie tak?

    Okej, może wyszło trochę filozoficznie, ale mam nadzieję, że wpisuje się w klimat notki;)
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  7. Po przeczytaniu Twojego tekstu nasuwa mi się tylko jedna myśl - masz rację. Blogi pojawiają się jak grzyby po deszczu (mnie może jedynie tłumaczyć to, że już miałem takowego bloga 2 razy! moje początki zaczęły się ~2 lata temu). Blogi stricte modowe zaczynają zanikać, zaczynają się pojawiać wpisy szafiarko-modowe przeplatane z recenzjami książek, filmów czy niesamowitymi przepisami zaczerpniętymi z innych blogów (coś na zwór Kasi Tusk). No i nie zapomnijmy, że moda nie kończy się tylko na najnowszej kolekcji H&M czy Zary, jest jeszcze nasza wyobraźnia. Teraz zastanawia mnie do jakiej kategorii można by zaliczyć mój styl i bloga?!

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Nie podejmę się podziału blogów męskich, bo się na tym nie znam. Sądzę jednak, że na mapie percepcji dla męskich blogów jest dużo wolnego miejsca i spokojnie znajdziesz niszę dla siebie :)

      Usuń
  8. Cóż, ciekawe jaka jest różnica między tym, jak blogerka postrzega sama siebie, a postrzeganiem jej przez otoczenie :] Chyba żadna nie przyzna się poważnie do tego, że jest nudziarą lub kopiuje czyjś styl.
    Nie rozumiem fenomenu niektórych blogów, generalnie nędznych, ze zdjęciami badziewnych, dziecinnych stylizacji robionych komórką i miałkimi postami. Prowadzonych przez przesłodzone lub "wyluzowane" do bólu 14-latki, ale mających pierdyliard obserwatorów. Człowiek zaczyna zastanawiać się nad tym, jaki jest sens starannego dobierania dodatków, obrabiania swoich zdjęć i muskania każdego zdania, skoro takie gimbazy rozpychają się łokciami w blogosferze.
    I niejednokrotnie firmy sponsorujące blogi pochylają się właśnie nad takimi parodiami blogów, wybierając miernotę z 800 obserwatorami, a odrzucając świetnie rokującą dziewczynę z 100. Więc dla mnie recepta na "budowanie marki" nie jest jasna i oczywista :)

    A co do Tamary - mieszkam 5 lat w Szczecinie i ani ja, ani nikt z moich znajomych nigdy w życiu jej nie widział (a przecież z takimi fikuśnymi stylizacjami powinna rzucać się w oczy), więc taki outfit na zasadzie "przebieranek" totalnie do mnie nie przemawia, bo jest tworem sztucznym i zupełnie nie podlega pod blog szafiarski :]

    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Wchodzisz na nieznane mi obszary jeżeli chodzi o postrzeganie, ale sądzę, że każdy człowiek postrzega siebie w pewien sposób, a otoczenie odbiera go różnie. Na blogu można się w pełni wykreować a i tak nie ma się pewności, czy nasz przekaz zostanie prawidłowo odczytany. Ja się często obawiam, czy nie zostanę odebrana jako tandetna czy kiczowata, choć wcale nie mam takich zamiarów.

      Praktyki firm... hmm, obawiam się, że działania takie, jak piszesz, są nietrafione i potem firma rezygnuje w ogóle z współpracy z blogerami, bo nie było zwrotu z inwestycji.

      O Tamarze jako odstającej od reszty stawki napisałam w sensie jej pozycjonowania się, bo ciężko znaleźć mi podobne do niej blogerki. O wiarygodności nie dyskutuję. Nie tym razem ;)

      Usuń
  9. Zawsze pod tak brzmiącymi wpisami z zafascynowaniem czytam elaboraty o motywacji konkretnych osob prowadzenia bloga. taka jakby silna potrzeba powiedzenia "ja jestem poza schematem!!". Mam wrazenie, ze niestety kilka komentujacych nie przeczytalo ze zrozumieniem tego co napisalas. uznalo, ze skoro zrobilas podzial to na pewno ma on na celu wartosciowanie nie zas zwykly opis zjawiska ktory zrobilas moim zdaniem calkiem trafnie i przede wszystkim zgodnie ze swoim spojrzeniem na tą kwestię.
    Zgadzam się, ze blogi wyrastaja jak grzyby po deszczu bo sa modne. Dwa-trzy lata temu zalozenie bloga bylo swego rodzaju nobilitacja, ryzykiem i czlowiek z suchoscia w ustach wkladal kolejna notke zastanawiajac sie czy nie jest mizerny wobec wszystkich blogerek ktore reprezentuja soba charakter, styl, klase i po prostu godnosc ktorej dzisiaj coraz trudniej mi sie wsrod nowowyrastajacych bogow dopatrzec. Z zapartem tchem czlowiek sledzil blogerki ktore pokazywaly cos innego, inspsirujacego co motywowalo czlowieka do kreatywnosci.
    Dzisiaj przegladam liste Polskich Szaf, jestem na piątej stronie i znalazlam trzy, slownie trzy z ponad 50 przejrzanych juz blogow, w ktorych znalazlam cos naprawde inspirujacego i wartego zatrzymania sie. Twoj jest wlasnie trzeci.
    I wiesz.. ja lubie czytac cudze wpisy, to pozwala mi lepiej poznac czlwieka, spersonalizowac go i jakos tak bardziej mnie inspiruja ludzi ktorzy reprezentuja soba cos wiecej niz ciuch z wystawy, od projektanta czy cokolwiek innego :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję Erill za wszelkie komplementa :) Muszę się kiedyś spotkać z tak silną marką, jak Twoja. Nikogo nie chciałam tutaj pokazywać jako gorszego ani lepszego, ale oczywiście jeżeli ktoś obawia się o zakwalifikowanie do jego zdaniem "gorszych", to nie pozwoli, żeby go zaszufladkować i będzie się upierać, że jest indywiduum.

      P.S. Zaliczam Cię do indywidualistek i jest to komplement :)

      Usuń
  10. Zadam tak błahe pytanie jak błaha jest Twoja mapa oraz wszelakie podziały : po coż to wszystko? Założeniem szafiarstwa jest pokazywanie swoich ciuchów - skoro swe ciuchy pokazujesz uważasz ,że jest co pokazywać. Większość przypadków znanych szafiarek to właśnie te z oversajzowymi swetrami , creepersami i spodniami USA. SKĄD ICH FENOMEN WIĘC?
    Podział jest słuszny i w stu procentach prawdziwy lecz mam wrażenie ,że każda osoba prowadząca takiego bloga ma w sobie krztę pyszności i poczucia wyższości. Uważam ,że ingerowanie w skład czyjegoś bloga oraz kategoryzowanie go jest tak samo wścibskie , co podglądanie go lornetką. Pozdrawiam serdecznie

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Masz wiele racji w tym, co piszesz, jednak nie "czujesz" czym jest mapa percepcji oraz co ma na celu. Mój podział ma sens marketingowy i ukazuje, gdzie jest tłok, a gdzie są szanse dla szafiarek. Nie miałam bezpośrednio na celu obrażania nikogo, a jedynie pobieżne nakreślenie obrazu "rynku" szafiarek.
      Skąd fenomen lasek w oversizeowych swetrach? Może one były pierwsze i tym właśnie zabłysnęły.

      Usuń
  11. A jak zaklasyfikujesz bardzo popularne blogerki Styledigger, Raspberry and Red i Ryfkę? Bo szafiarskie TOP 10 to nie tylko Maff, Alice i Tamara.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jasne, jasne, ale idąc dalej w ten sposób moja mapa musiałaby być większa i zrobiona w lepszym programie niż Paint ;) Myślę, że dwie górne ćwiartki, okolice "indywidualistek" są "ich".

      Usuń
    2. W sensie indywidualistki, których teksty ktoś czyta? ;)

      Usuń
    3. Zdecydowanie tak :) Choć przywiązywałabym je bardziej do miejsca na mapie niż do nazwy, która jest BARDZO umowna ;)

      Usuń
  12. Moim zdaniem o budowaniu marki najwięcej wie fashionelka. Do dziś się zastanawiam jak ona to zrobiła bo przecież jej stylizacje nie są że tak powiem z angielska breathtaking. Są zwykłe dostępne dla każdego (pomijajac louboutiny, lv itd) moze właśnie na to jest popyt, na normalność? Sama chciałabym zarabiać 11 tys latając po sklepach i wymyślając ałtfity

    OdpowiedzUsuń
  13. Udał Ci się post, nie powiem :)
    Uważam, że najsensowniej tworzyć bloga bez zbędnej analizy i kombinowania, bo gdybym tak miała robić, to nie dodałabym pewnie ani jednej notki i była strasznie ograniczonym człowiekiem. Już widzę mnożące się wpisy trafiające (jak kulą w płot) w wolne pola ;)
    Same nie jesteśmy w stanie w jakikolwiek się sklasyfikować, a jak się skończy cały ten boom na blogi zostaną tylko Ci, którzy naprawdę to kochają albo są wybitnie dobrzy. Czekam na ten czas.

    OdpowiedzUsuń
  14. przepraszam ...ale jaką Mary-Kate masz na myśli Kochana ? : )

    OdpowiedzUsuń
  15. Mnie ciekawi jedno. Gdzie w tym zestawieniu widzisz siebie?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. nudziary łamane przez wanna be?

      Usuń
    2. A ja myślałam, że jestem tandeciarą :(

      Usuń
  16. Moim zdaniem brakuje w blogosferze okołomodowej dobrych blogów piszących o modzie w sposób przemyślany, merytoryczny.

    OdpowiedzUsuń
  17. Aleś się wyrzygała blogowo dziewczyno! Zapomniałaś, że mamy demokracje i że nie to ładne i modne co ładne i modne, ale to co się komu podoba.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. W moim tekście nie padły żadne słowa krytyki. Polecam przeczytać uważnie lub spróbować wyobrazić sobie, że na blogi modowe można patrzeć nie tylko przez pryzmat ciuchów, ale pozycjonowania, budowania marki, społeczności, zaangażowania czytelników i wywierania wpływu. W tym tekście chodziło o budowanie unikatowych marek przez blogerki: peronal branding.

      Niemniej jednak, ciekawe określenie: "wyrzygać się blogowo" ;)

      Usuń
    2. Literówka, oczywiście personal branding.

      Usuń
  18. Właśnie, też by mnie zastanawiało, gdzie widzisz siebie? Chciałaś pokazać, że jesteś poza schematem? Rozumiem, że jako studentka ekonomii chciałaś zabłysnąć znajomością fachu budowania marki, ale Twoje wypowiedzi są zuchwałe. Pomyślałaś o tym, że nie każdy robi blog dla marketingu i że może jedynie dla Ciebie "ktoś nie ma nic do przekazania"i "prowadzi bloga modowego nie wiedzieć po co" Wyczuwam poczucia wyższości w Twoich badaniach nad polskimi blogami modowymi.

    OdpowiedzUsuń
  19. Dobra i trafna analiza.
    Jesteś w pewnym sensie ekspertem w swojej dziedzinie, chodzi mi tutaj o marketing. Ja lubię i wolę czytać to co ludzie mają do przekazania. Tą swoją osobistą wiedzę. Wtedy blog, marka stają się wiarygodniejsze.
    Mój blog jest nowy, bardzo nowy. Mimo to, myślę, że mam większą wiedzę na temat blogów, stron ect. niż niejedna osoba, która prowadzi go już jakiś czas. Blogami zajmuję się już kilka lat. Pamiętam jak powstawały te pierwsze. Mój jest sprawdzeniem swoich umiejętności i powstał też z czystej pasji. Samo tworzenie czegoś swojego może być inspirujące. Myślę, że za kilka lat będę mogła ocenić siebie krytycznym okiem przeglądając moje wpisy wstecz.
    Nie liczy się dla mnie liczba obserwujących czy wejścia na bloga, na stałych czytelników trzeba czymś zasłużyć. A pisanie 'zaobserwujemy się' jest totalnie śmieszne.
    Jeszcze co do Twojej analizy, ona jest subiektywna, to nie jest jakaś wyrocznia, choć jak już wspomniałam wydaję się to trafne. Jeżeli chodzi o moje miejsce w tej mapie percepcji, usytuowałabym siebie pod napisem minimalizm albo w ogóle na nim.
    Pozdrawiam i życzę dalszych sukcesów w tworzeniu swojej niepowtarzalnej marki ;)

    OdpowiedzUsuń
  20. Że też dopiero teraz tu trafiłam! Bardzo ciekawy tekst, takiego podziału jeszcze nie widziałam. Ale za to kiedyś spotkałam się z opinią, że najbardziej podoba się to co przeciętne i normalne, a to co się wyróżnia jest postrzegane jako zbyt ryzykowne i niepewne. Stąd może ten tłok w środku :D
    Ja z punktu widzenia czytelnika nie mogę patrzeć na blogi, w których nie ma żadnej ciekawej treści, nic poza "dzisiaj nudy, outfit jaki widzicie, spodnie z zary a top z romwe". Lubię poczytać czy to przemyślenia, czy opis fajnego miejsca, czy może wrażenia z pokazu albo ciekawego wydarzenia. Potem przecież mogę takie informacje wykorzystać i np. zwiedzić coś interesującego.
    Ja od początku chciałam na swoim blogu mieszać przepisy na babeczki (ale w sumie też inne dania) z modą. Potem doszłam do wniosku, że właściwie to mogę pisać i wrzucać wszystko co mi się podoba i czym chcę się z czytelnikami podzielić, taki bardziej lifestyle :)

    OdpowiedzUsuń
  21. Nie podoba mi się, że prawie wszystkie kategorie, prócz trendsetterek, to kategorie kompletnie negatywne. Serio uważasz, że najwięcej polskich blogów to badziew? Bo tak by z tej klasyfikacji wynikało. Mnie najbardziej podoba się blogowy podział na blogu monikadavidovicz.pl, jest bardzo ogólny, ale też przez to najbardziej trafny.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Ale mój podział to nie do końca podział - to, tak jak wspomniałam, grupy cech charakteruzyjące dobrą i złą (moim zdaniem) blogerkę :) Chociaż nie wiem czy można tutaj rozdzielać na dobro i zło, w końcu każdy robi to co lubi i jak lubi :) Mi podział Lady Foxette się podoba, faktycznie spełnia założoną funkcję, czyli pokazuje, jakich blogów jest wiele, a jakich mniej. :)

      Usuń
  22. czyli ja pasuję do grupy ''gimnazjalistek''. w tej chwili ta grupa mogłaby nazywać się ''gimbusiary'' albo coś w tym stylu. teraz jest moda na takie nazwy... wracając do tematu - staram się prowadzić bloga typu pamiętnik, co znaczy, że o szkole też tam trochę jest ;) nie mam wypasionej lustrzanki, nie szpanuję czym popadnie - po prostu jestem sobą. myślę, że mam swój własny styl, no i czasami brakuje mi kasy na różne rzeczy, bo jestem uzależniona od rodziców i ich sytuacji finansowej (mam 14 lat). owszem, czasami też chciałabym mieć takie problemy jak niektóre blogerki - 'co mam wybrać? czaszki czy ptaszki?', ale wtedy o nie jest do końca nasz styl, tylko to, co lubią masy. mnie się to osobiście nie podoba, ale ja tam się nie znam. często odwiedzam różne blogi i zauważyłam, że jedna blogerka (nie będę mówić która), akceptuje tylko te komentarze,które są jej przychylne, albo publikuje (to była konstruktywna krytyka), i później chamsko odpowiada. jak na razie ją obserwuję.

    to chyba na razie wszystko, co chciałam przekazać, może coś mi się jeszcze przypomni. pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń
  23. Tekst jest świetny! podział niezwykle trafny. Mam jednak pewną uwagę.
    Napisałaś, w swoim tekście, że fajnie byłoby gdyby - szafiarki miały też coś do powiedzenia, pisały o czymś bardziej merytorycznym niż wielomiesięczne poszukiwania idealnej zóltej spódniczki...itd. Jednak z własnych obserwacji i doświadczeń (niestety też) wiem, ze niemalże każdy merytoryczny tekst dłuższy niz kilka zdań, przewyższa możliwości odbiorców bloga. Jest naturalnie pomijany, a w komentarzach nie uświadczy się odnośników do niczego po za zdjęciami stylizacji. Z wykształcenia jestem historykiem ubioru, z zawodu personal shopperem - staram się więc pisać o tym co znam z autopsji, pisząc o błędach w stylizacjach oraz historii mody kobiecej, teksty te jednak w większości pomijane są milczeniem. Nie ukrywam, że działa to de motywująco. Zresztą sama chyba wiesz coś na ten temat?

    pozdrawiam ciepło
    ps. jak dobrze móc przeczytać w polskiej blogosferze modowej, coś merytorycznego. dziękuje za tę przyjemność

    OdpowiedzUsuń